Wraz z szeregiem zmian Ordynacji podatkowej, trochę po cichu, niezauważone przez media weszły zmiany poszerzające w zakres przedmiotowy organów kontroli skarbowej.
Dodany 14d ust. 1 do ustawy o kontroli skarbowej rozszerza kompetencje UKS o możliwość wydawania w toku postępowania kontrolnego decyzji o zabezpieczeniu na majątku podatnika. Tym samym na bazie tego przepisu znajdą zastosowanie przepisy art. 33–33c ustawy – Ordynacja podatkowa.
Wybitnie utrudni to możliwości obrotny, a nawet może wprost przełożyć się na upadek kontrolowanego podmiotu.
Łatwo sobie wyobrazić, że w początkowej fazie czynności kontroli skarbowej, organ kontroli skarbowej wydaje decyzję zabezpieczająca, a właściwy Naczelnik organu podatkowego już bez analizy stanu sprawy zajmuje majątek i rachunki bankowe kontrolowanego.
Przypomnieć wypada, że w poprzednim stanie prawnym, właściwy Naczelnik US działał na podstawie wniosku i musiał sam dokonać odpowiedniej analizy. Niejednokrotnie odmawiał wydania decyzji zabezpieczającej, gdy uznawał, że podmiot nie zachowuje się tak, że ewentualna egzekucja będzie niemożliwa lub utrudniona. Notabene organy podatkowe lepiej znają swoich podatników, niż kontrolerzy z oddalonych często UKS’ów.