Zapłata podatku przez osobę trzecią nie powoduje wygaśnięcia zobowiązania podatkowego

Podatki | Autor: Michał Wozikowski
27 maj 2013

fot. Michał Wozikowski

Każdy podatnik jest zobowiązany sam regulować swoje zobowiązania podatkowe względem Skarbu Państwa. Może się jednak zdarzyć, że ktoś zapłaci podatek za inną osobę, albo w przypadku podmiotów gospodarczych zapłata podatku będzie traktowana jako uregulowanie transakcji. Niestety osoba trzecia nie może za nas regulować podatków. Takie działanie nie spowoduje wygaśnięcia zobowiązania podatkowego a dodatkowo naliczone zostaną odsetki za zwłokę w zapłacie podatku.

Podobna sytuacja występuje w przypadku zobowiązań podatkowych wspólników spółki jawnej. Podatnikami podatku dochodowego są wspólnicy, a nie spółka – pomimo, iż spółka ma możliwość we własnym imieniu nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, nie posiada jednak osobowości prawnej. Jeżeli zaliczki na podatek dochodowy wspólników zostaną opłacone z rachunku firmowego spółki nie spowoduje to wygaśnięcia ich zobowiązań podatkowych.

Potwierdza to m.in. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 maja 2008 roku (sygn. I FPS 8/07). NSA wskazuje, że zapłata, o której mowa w art. 59 § 1 pkt 1 w zw. z art. 60 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej (dalej O.p.) w brzmieniu obowiązującym w 2004 roku,  dokonana przez inny podmiot w imieniu podatnika nie powoduje wygaśnięcia zobowiązania podatkowego tego podatnika. Należy podkreślić, że brzmienie art. 59 § 1 pkt 1 O.p. od 2004 roku nie uległo zmianie, a zmiana art. 60 § 1 pkt 2, dotyczącego terminu zapłaty podatku przy obrocie bezgotówkowym dotyczyła jedynie rodzaju rachunków podatnika (bankowego, w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, czy rachunku płatniczego w instytucji płatniczej).

W praktyce oznacza to, że zapłaty za zobowiązanie podatkowe podatnika nie może dokonać inna osoba prawna czy osoba fizyczna.

NSA argumentuje swoje stanowisko tym, iż „zgodnie z art. 5 cytowanej Ordynacji podatkowej, zobowiązaniem podatkowym jest wynikające z obowiązku podatkowego zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego. Obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach (art. 4 Ordynacji podatkowej). Z kolei podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej (art. 6 Ordynacji podatkowej). Z przytoczonych pojęć jednoznacznie wynika, że obowiązek zapłaty podatku wynika ze zobowiązania podatkowego, a zobowiązanym do jego zapłacenia jest podatnik”.

Ponadto Sąd zwraca uwagę na fakt, że art. 60 § 1 pkt 2 O.p. reguluje termin dokonania zapłaty podatku w obrocie bezgotówkowym. „Zgodnie z tym przepisem, za termin dokonania zapłaty podatku uważa się w obrocie bezgotówkowym – dzień obciążenia rachunku bankowego podatnika lub rachunku podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej na podstawie polecenia przelewu. Nie ulega wątpliwości, że w tym przypadku ustawodawca precyzyjnie określił, że w obrocie bezgotówkowym zapłata podatku możliwa jest jedynie z rachunku bankowego (albo prowadzonego przez SKOK) podatnika. Nie jest zatem dopuszczalna, w obrocie bezgotówkowym, zapłata podatku przez osobę trzecią (z rachunku bankowego bądź prowadzonego przez SKOK należącego do osoby trzeciej)”.

Jedyną sytuacją, w której inna osoba niż podatnik może dokonać zapłaty podatku jest zapłata ze środków powierzonych przez podatnika „posłańcowi, wyręczycielowi”. Jak podkreśla NSA „chodzi tu o osobę, która dokonuje faktycznej wpłaty podatku, wpłacając środki otrzymane od podatnika np. pracownik podatnika w ramach powierzonych obowiązków udaje się do urzędu skarbowego i wpłaca w kasie środki od niego otrzymane, czy też krewny podatnika wyręczając go dokonuje zapłaty z jego środków. W tych bowiem wypadkach zapłaty w sensie prawnym dokonuje podatnik, nie zmienia tego faktyczne wyręczenie podatnika w przekazaniu jego środków do kasy organu podatkowego”.

Pamiętajmy zatem, aby samemu regulować swoje zobowiązania podatkowe, w innym przypadku nasze zobowiązania względem fiskusa nie wygaśnie.

Menedżer w Kancelarii. Ekonomista, praktyk z zakresu cen transferowych, podmiotów powiązanych, prawa działalności gospodarczej – procedur zakładania działalności gospodarczej w Polsce, prawa spółek handlowych, w szczególności rodzajów i form działalności gospodarczych w Polsce. Absolwent Akademii Ekonomicznej w Poznaniu specjalność polityka gospodarcza i strategia przedsiębiorstw.
Michał Wozikowski
Michał Wozikowski

komentarze 3

  1. Gwidon pisze:

    Rozumiem, że jeżeli osoba trzecia np. rodzice zapłacą zobowiązanie, to dalej mam dług wobec Państwa i do tego pewnie problemy odnośnie darowizny.

    • Witam,

      dokładnie tak jest. Niestety Państwo upomni się o „swoje” zwłaszcza w czasach, gdy budżet się nie domyka i na każdym kroku widać nerwowe działania organów podatkowych aby ściągnąć jak najwięcej daniny.

  2. Damian pisze:

    Można przesłać do US pismo że jest się posłańcem a środki pochodzą z majątku podatnika, to powinno ułatwić wygaśnięcie zobowiązania 🙂