fot. Michał Wozikowski
Zbliżający się termin wyboru formy opodatkowania (w tym roku wyjątkowo 22 stycznia) powoduje, że wielu Klientów analizuje, co się im bardziej opłaca, jaki lepiej płacić podatek, a swoje wątpliwości przekazuje w toku spotkań z Kadrą Kancelarii.
Przy okazji tych spotkań często poruszane są wątki dot. kosztów, amortyzacji, różnych rozwiązań biznesowych, zmiany profilu działania, czy też wielu innych zagadnień istotnych z punktu widzenia optymalizowania opodatkowania.
Pomysłowość naszych Klientów, mimo 26 lat pracy, nadal zaskakuje. Wiele (zdecydowana większość) koncepcji jest legalna, zgodna z przepisami prawa cywilnego, handlowego, czy innego regulującego daną branżę.
Niektóre jednak z pomysłów mimo ich legalności mogą generować problemy fiskalne.
Przypomnijmy więc, iż w przepisach podatkowych od niedawna istnieją bardzo groźne zapisy dot. obejścia prawa podatkowego, czy też nadużycia prawa podatkowego.
Z racji nacisku służb skarbowych na podatek VAT, obowiązku generowania i wysyłania plików JPK, szeregu czynności sprawdzających w pierwszej kolejności zwrócić trzeba uwagę na zapis art. 5 ust. 4 i 5 ustawy o VAT. Normy te w zasadzie powtarzają zasady wypracowanie przez orzecznictwo TSUE.
I tak art. 5 ust. 4 ustawy o VAT brzmi:
„W przypadku wystąpienia nadużycia prawa dokonane czynności, o których mowa w ust. 1 (czynności podlegające VAT), wywołują jedynie takie skutki podatkowe, jakie miałyby miejsce w przypadku odtworzenia sytuacji, która istniałaby w braku czynności stanowiących nadużycie prawa.”
Z kolei w art. 5 ust. 5 ustawy o VAT, czytamy:
„Przez nadużycie prawa rozumie się dokonanie czynności, o których mowa w ust. 1 (czynności podlegające VAT), w ramach transakcji, która pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miała zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.”
Jak więc wyraźnie widać wiele transakcji może być zakwestionowanych niezależnie o treści art. 86 i 88 ustawy o VAT. Skutkować to będzie najczęściej obowiązkiem zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami, a tym samym naliczone zostaną sankcje z art. 112b ustawy u VAT.
Istnieje też tzw. „duża klauzula obejścia prawa” która unormowana jest w Ordynacji podatkowej począwszy od art. 119a.
W tej dość niebezpiecznej sytuacji planując jakieś działania gospodarcze, planując jakąś transakcję czy inwestycję, bezwzględnie trzeba dokonać analizy w kontekście wskazanych klauzul nadużycia, czy też obejścia prawa podatkowego.
